قوه قضائیه علنی کرده است حکم دیوان عالی کشور که ماده این قانون را باطل و باطل اعلام می کند مقررات قانون اتباع بیگانه که به عنوان دلیلی برای از بین رفتن مجوز اقامت موقت اتباع خارجی در اسپانیا، اقامت بیش از شش ماه در خارج از اسپانیا در یک دوره یک ساله را تعیین می کند.
دیوان عالی در حکم خود خاطرنشان می کند که ماده فوق باطل است زیرا حق اساسی تردد آزاد اتباع خارجی با اقامت موقت در اسپانیا را محدود می کند، که فقط با یک هنجار با قوت قانون قابل انجام است، اما نه. توسط یک استاندارد نظارتی مانند این مورد. اتاق یادآوری می‌کند که هیچ ماده‌ای از قانون ارگانیک 4/2000، در مورد حقوق و آزادی‌های خارجی‌ها در اسپانیا و ادغام اجتماعی آنها، این ماده از مقررات آن، مصوب 557/2011 سلطنتی را پوشش نمی‌دهد، و همچنین هیچ دستورالعمل اروپایی نیز ندارد.
بنابراین دیوان عالی درخواست تجدیدنظر یک شهروند ایرانی را که مجوز اقامت و کار موقت وی در اسپانیا در سال 2019 توسط هیئت فرعی دولت در خیرونا قطع شده است، به دلیل ماندن بیش از شش ماه در خارج از قلمرو ملی تایید می کند. بر اساس گزارش منتشر شده توسط پست مرزی فرودگاه بارسلون-ال پرات. با توجه به چنین واقعیت‌هایی، دولت علت از بین رفتن مجوز اقامت موقت مقرر در ماده 162-2-e) قانون ارگانیک 4/2000، در مورد حقوق و آزادی‌های اتباع خارجی در اسپانیا و ادغام اجتماعی آنها را در نظر گرفت. .
این زن به دادگاه ها شکایت کرد و حکم دادگاه دعوا حقایق را معتبر تلقی کرد، زیرا غیبت اسپانیا توسط خود تجدیدنظر پذیرفته شده بود. همچنین پذیرفت که این زن در تاریخ 30 مه 2019 در ترکیه تحت عمل جراحی قرار گرفته است، اما اضافه کرد که مدت غیبت از کشورمان را توجیه نکرده است، زیرا در تاریخ خدمات پزشکی مهلت آن به پایان رسیده است. ماه های ذکر شده در آیین نامه
این زن سپس به دیوان عالی دادگستری کاتالونیا شکایت کرد و دادگاه نیز درخواست تجدیدنظر او را رد کرد (اگرچه با رای مخالف)، از جمله این استدلال که شاکی هیچ دلیلی برای فورس ماژور قضاوت نکرده است و در هر صورت دلایل انقضای مجوز اقامت موقت مقرر در ماده 162 آیین نامه ماهیت عینی دارد، به طوری که صرف نظر از قابل انتساب ذهنی احتمالی وضعیت به شخص ذینفع یا وقوع احتمالی زور ناشی از سالمندان، صرفاً با توافق آنها عمل می کند.
اکنون دیوان عالی به درخواست وی رسیدگی کرده و به این نتیجه رسیده است که غیبت یک فرد خارجی با مجوز اقامت موقت در اسپانیا در مدت شش ماه در مدت یک سال، موضوع ماده 162-2- فعلی. ه) RLOEX نمی تواند انقراض مجوز مذکور را فرض کند.
توضیح می‌دهد که اگر دلیل لغو اقامت موقت خروج از قلمرو ملی در زمان‌های ذکر شده باشد، باید توجه داشت که آنچه که این حکم تحمیل می‌کند این است که کسانی که مجوز گفته‌اند نمی‌توانند خاک اسپانیا را در مدت مذکور ترک کنند، در حالی که هیچ دستور قانون مهاجرت این الزام را تحمیل می کند و همچنین بیان نمی کند که برای خروج از قلمرو ملی برای مدت فوق، در محاسبه سالانه، مجوز اقامت موقت باید منقرض اعلام شود.
در هر صورت، دیوان عالی اسپانیا تصریح می کند که این صلاحیت ندارد که خود را در موقعیت قانونگذار قرار دهد و تشخیص دهد که آیا محدودیتی از این نوع مناسب است یا خیر، اما تأکید می کند که در هر صورت باید توسط قانون ارگانیک انجام شود. و نه طبق مقررات
